تکه پاره تر است این پیرهن که شایسته ی تنت باشد؟
فراموشم کردی
میان کوله باری از خاطره های گنگ و من
هنوز دل آشفته ی پاره های تنت هستم
نه این دل نوشته نیست
خون نوشته ترین متن بی سروپاییست
که از برایت نوشته ام
بدان که ندایی از اعماق وجودت
مرا از اعماق وجودم می رهاند