مناظره

گفتم که روی مهتاب پوشیده از دعا است
                                        گفتا که نور خورشید آغوش بی ریا است
گفتم درخت کهنه دریای سایه سارست
                                        گفتا که برگ لاله آبی تر از انارست
گفتم دل ستاره رنگین کمان نورست
                                        گفتا چرا ستاره؟ دل چلچراغ دورست
گفتم که دلبر ناز فردای بی نمازست
                                        گفتا خدای دلبر مولای بی نیازست
گفتم چرا همیشه دل دردمند و خالیست؟
                                        گفتا بزن تو می را، بینی که مرگ جاریست
گفتم که در وجودم عشق و علاقه مرده ست
                                        گفتا جهان فانی ، دل را ز تو ربوده ست
گفتم که آسمان هم امشب عزا گرفته ست
                                       گفتا ز دست مردم زخمی در او شکفته ست
گفتم مگر نگفتی راه فرار بسته ست؟
                               گفتا ولی به شرطی ، کان هم ز دست رفته ست