وب نوشته های محمد مظلومی نژاد

جز ایست چیست چاره فردی در ایستگاه؟ از این قطار رفته نباید به دل گرفت!

وب نوشته های محمد مظلومی نژاد

جز ایست چیست چاره فردی در ایستگاه؟ از این قطار رفته نباید به دل گرفت!

اصلا تو به من علاقه داری یا نه؟

یک جمله فقط بگو که آری یا نه؟؟

تکلیف من این بود که در رفتن تو

یک بند کنم گریه و زاری یا نه؟

 

               *****

دریا میان ماست و ساحل نگاه توست

دریای چشم های تو تنها گناه توست

موجم به پای ساحلتان می رسد ولی

من آخر مسیرم و آغاز راه توست

 

                *****

 

با پلک هایم چشم خود را دوختم که...

آن بار هم تا استخوانم سوختم که...

در عشق حکم دیدن معشوق مرگ است

با دیدنت این درس را آموختم که...

 

                *****

 

سلام می دونم قرار بود آپ نکنم ولی خوب کاریش نمیشه کرد. البته اگه با دیدگاهی از بالا به پایین نگاه کنی می بینی که خوب هم میشه کاریش کرد. این چند تا قطعه ادبی کوتاه که نه دوبیتیه نه رباعی و نه اصلا چیز دیگه یی رو فقط به این جهت که همینطوری دوسشون دارم نوشتم آها این یکی جا مونه بود:

 

از آن جهت که وقت ندارم سروده ام

وقتی نشسته مرگ کنارم سروده ام

جایی برای عشق ندارد دوبیتی ام

این را برای سنگ مزارم سروده ام

 

گاهی اوقات دیدن یه خواب از لمس حقیقی یه واقعیت ، واقعی تر جلوه می کنه  و بعدش دیگه آدم دوس داره فقط بخوابه. گنگ صحبت کردن رو خدا بهم یاد داده و تو که هیچ مرتبه نه عاشقانه های مرا شنیدی نه خواندی  و نه فلسفه های بدون نون و پنیر رو. اصلا به درک که من محمد مظلومی نژاد ۲۲ ساله رو خیلی ها میشناسن که با خوندن این پست ازم سوال بپرسن که چی شده ولی یه بار هم خارج از استاندارد انسانیت رفتار کردن هیچی از هیچی کم نمی کنه. بذار اینو به حساب من که چوب خط تو یکی دیگه پر شده. یا علی مددی