وقتی برای مردنت یک قبر کم بود
در شعرهای بی قرارت صبر کم بود
با قلوه سنگت وهم شب ها را شکستی
وقتی که در بغض سپیدت ابر کم بود
و تقدیم به او ، همو که نهال شعر را در وجودم بارور کرد خداوند یارش باد