دو تا شعر از فاضل نظری براتون می نویسم

یادش بخیر ، بیرجند ، شب ولادت امام جعفر صادق (ع)
ساعت 12 شب روستای بیدخت
و دوستانی که خیلی دوست دارم یه بار دیگه ببینمشون
مجید اسطیری ، مهدی ذبیحی ، حجت خسروی یادش بخیر

به هر بهانه و  هوسی  عاشقت  شده است
فرقی نمی کند  چه کسی عاشقت شده است
چیزی ز  ماه  بودن   تو   کم    نمی شود
گیرم که برکه ای نفسی عاشقت  شده است
ای سیب سرخ  غلت زنان  در  مسیر رود
یک شهر تا به من برسی عاشقت شده است
پر می کشی  و  وای  به   حال   پرنده ای
کز پشت میله ی  قفسی  عاشقت  شده است
آیینه ای   آه    که    هرگز     برای     تو
فرقی نمی کند چه کسی   عاشقت  شده است

به نسیمی همه ی راه به هم می ریزد
کی دل سنگ تو را آه به هم می ریزد
عشق بر شانه ی هم چیدن چندین سنگ است
گاه می ماند و ناگاه به هم می ریزد
آنچه را عقل به یک عمر به دست آورده است
دل به یک لحظه ی کوتاه به هم می ریزد
آه یک روز همین آه تو را می گیرد
گاه یک کوه به یک کاه به هم می ریزد