وب نوشته های محمد مظلومی نژاد

جز ایست چیست چاره فردی در ایستگاه؟ از این قطار رفته نباید به دل گرفت!

وب نوشته های محمد مظلومی نژاد

جز ایست چیست چاره فردی در ایستگاه؟ از این قطار رفته نباید به دل گرفت!

گاهی برای از تو سرودن زمان کم است

درزیر بار زندگی ما امان کم است

وقتی که خوب خیره به نقش تو می شویم

بر روی چهره نقش پشیمانمان کم است

دیگر برای کنترل خوبی و بدی

حتی خود خدای نگهبانمان کم است

بین من و تو فاصله ها حکم می کنند

حالا هنوز فاصله های جهان کم است

در وصف نرخ فاصله های تصاعدی

کافیست بگوییم که هفت آسمان کم است

باید کسی شما و مرا آشتی دهد

نامت میان همهمه ی مردمان کم است

نظرات 4 + ارسال نظر
نسرین دوشنبه 2 بهمن‌ماه سال 1385 ساعت 12:47 ب.ظ http://www.shaghayeghe.blogsky.com

سلام
قلمتان گرم
قلبتان همیشه سرشار
یا حق

مجید اسطیری چهارشنبه 4 بهمن‌ماه سال 1385 ساعت 12:38 ب.ظ

سلام . تبریک میگم خرخون . من تا آخرای بهمن اینجام . اومدم تهران جلسه هایی که خودم میرم رو بهت یاد میدم همدیگه رو ببینیم .

[ بدون نام ] چهارشنبه 4 بهمن‌ماه سال 1385 ساعت 03:34 ب.ظ

سلام بعد از یه مدت طووووووووووووووووووووووولانی دوباره برگشتم تا شما رو با نصایح اموزنده و پیشنهادهای عالیییییییییییم مستفید کنم شعر قشنگی بود اما اون قسمتی که نوشتی در وصف نرخ....کلمه ی نرخ جالب نبود

مریم چهارشنبه 16 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 10:51 ق.ظ

امروز روز انست که فراموش کنی آنچه که بودی استواری گامهایت صلابت عقابها را حقیر جلوه خواهد داد
برخیز دوباره بیاغاز.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد